Η καθημερινότητα εκδικείται:
Άλλα συμπτώματα είναι: κόπωση, προβλήματα συγκέντρωσης, αδυναμία μυών, πρηξίματα, προβλήματα μνήμης, φόβος και αισθήματα στενοχώριας.
Αυτή τη μοναδική μίξη διαφόρων εικόνων ασθενειών, την αποδίδουν οι επιστήμονες στην αυξημένη χρήση χημικών ουσιών στην καθημερινότητα μας: Εάν φτάσουμε στο σημείο να εξαντλήσουμε το ανοσοποιητικό σύστημα, εμφανίζεται η νόσος.
«Χημικούς τραυματίες», ονομάζουν ο Kirsten Brode και ο Andreas Fechner, στο περιοδικό «Greenpeace Magazin 6/98» [1] τους ασθενείς που εμφανίζουν τη νόσο της πολλαπλής χημικής υπερ-ευαισθησίας.
«Οι χημικά τραυματισμένοι, δρουν κατά κάποιο τρόπο, σαν ένα προειδοποιητικό σήμα κινδύνου για τα 65.000 χημικά που κυκλοφορούν στην αγορά.
15.000 από αυτά κατατάσσονται στα επιβλαβή για την υγεία και μόνο 2.000 από αυτά έχουν μελετηθεί εκτενώς. Ανώτατα όρια ισχύουν δε μόλις για 400 από αυτά.»
Όποιος απευθύνεται στο γιατρό, μοιάζει συχνά σαν κατά φαντασία ασθενής, λόγω έλλειψης εμφανούς αιτίας για την ασθένεια του –άσχετα αν όλο και περισσότεροι γιατροί εμφανίζονται πεπεισμένοι για το γεγονός πως ορισμένα χημικά μπορούν να δράσουν αρνητικά στην υγεία ακόμη και σε πολύ μικρές ή μηδαμινές ποσότητες.
«Αυτό ακριβώς το σημείο αμφισβητούν πολλοί τοξικολόγοι και γιατροί σε χώρους εργασίας, οι οποίοι στην επαγγελματική τους καθημερινότητα χρησιμοποιούν κατά πολύ μεγαλύτερες δόσεις χημικών», λένε οι Brode και Fechner συνεχίζοντας. «Αυτοί πιστοποιούν μεν πως τα θύματα διοξίνης του Seveso ή του Bhopal, είναι χημικά τραυματισμένα, αλλά ακόμη και το ερώτημα εάν το Benzol ή η καπνιά της μπορούν να προκαλέσουν καρκίνο, είναι για αυτούς υπερβολικά αμφισβητούμενο. Ακόμη και θύματα προστατευτικών ουσιών ξύλου, που έχουν υποστεί σοβαρότατες βλάβες στην υγεία τους και πήραν τη δικαστική οδό, δεν βρήκαν ούτε το δίκιο τους, αλλά ούτε έλαβαν κάποια αποζημίωση.»
Ακόμη και αν ισχύουν τα προστατευτικά ξύλου, το αμάλγαμα, τα εντομοκτόνα και τα παρασιτοκτόνα ως αιτίες πρόκλησης της νόσου, η εθνολόγος Marion Hahn, η οποία επίσης πάσχει από τη νόσο αυτή, υποστηρίζει πως έχει ξεσκεπάσει την πραγματική αιτία: το στρατιωτικό καύσιμο «JP-8»[2]! Στο βιβλίο της (το οποίο έχει ήδη εξαντληθεί) «Περιβαλλοντικά άρρωστος από το ΝΑΤΟϊκό καύσιμο? Πολλαπλή χημική ευαισθησία και στρατιωτικά καυσαέρια»[3] προσπαθεί να αποδείξει πως κατά την εμφάνισης αυτής της περιβαλλοντικής νόσου η πραγματική αιτία πρόκλησης είναι τα καυσαέρια του στρατιωτικού τομέα με τη μορφή του ΝΑΤΟϊκού καυσίμου JP-8 και πιθανότατα του προσθετικού του 1,2 διβρωμεθάνειο.
Η αλήθεια θα μπορούσε πιθανότατα να βρίσκεται κάπου στη μέση και το καύσιμο JP-8 να είναι η σταγόνα που κάνει το ποτήρι να ξεχειλίσει, υπερφορτώνοντας το ήδη επιβαρημένο ανοσοποιητικό σύστημα.
Στις ΗΠΑ είναι η MCS «για γιατρούς, κρατικούς οργανισμούς, τη δικαιοσύνη και τις ασφαλιστικές ήδη μία αναγνωρισμένη διάγνωση», γνωρίζουν οι Kirsten Brode και Andreas Fechner. «Είναι μία νίκη των ίδιων των πασχόντων, οι οποίοι ένωσαν τις δυνάμεις τους σε Ομάδες Αυτο-βοήθειας και έτσι κέρδισαν σε «φωνή» και επιρροή. Οι ακτιβιστές είναι οργανωμένοι τοπικά και εθνικά και πληροφορούνται μέσω περισσότερων από 20 φυλλαδίων που αφορούν τη νόσο MCS.
Η Duehring, η οποία ζει εντελώς απομονωμένη, κέρδισε το περασμένο έτος το εναλλακτικό βραβείο Νόμπελ, για την διαφωτιστική εργασία της σχετικά με τη νόσο. Η δικαιοσύνη είχε αναγνωρίσει ήδη από το 1979, στις πρώτες περιπτώσεις που είχαν εμφανιστεί, πως είχαν προκληθεί στον χώρο εργασίας και είχε αποζημιώσει τα θύματα. Οι πάσχοντες από MCS θεωρούνται «ανάπηροι», πράγμα που βεβαίως αποτελεί ερώτημα, όμως τους εξασφαλίζει χώρους εργασίας και κατοικίας με ελάχιστη παρουσία βλαβερών χημικών ουσιών.
[1] «Η χημεία που δεν ισχύει», από τον Kristen Brode και τον Anrdeas Fechner; Στο «Greenpeace Magazin 6/98», http://www.medi-info.de/infos/MCS/frwarn.php
[2] Πηγή: http;//www.iwif.de/wf102-61.htm#marke06
[3] Hardy Hohl Verlag, Heidelberg 2001, ISBN:3980538931
Περισσότερες πληροφορίες για τη νόσο ΜCS:
- WEB Md (http://www.webmd.com/a-to-z-guides/ multiple-chemical-sensitivity)
ΥΠΕΡΑΛΛΕΡΓΙΕΣ-H επιδημία του 21ου αιώνα Νέα σύνδρομα, όπως αυτό της 
πολλαπλής χημικής ευαισθησίας ή της ευαισθησίας σε ηλεκτρομαγνητικά πεδία, χτυπούν όλο και περισσότερα άτομα. «Το ΒΗΜΑ», 27/07/2003
- Dr. Μιχάλης Μοδινός -«Χημεία και Βιωσιμότητα» (αρχείο .pdf)
η σελίδα της Τοξότισσας 